Ik ben Florentine – oprichter van Flouré, kok, verhalenverteller, en iemand die haar relatie met eten en het lichaam stukje bij beetje opnieuw heeft opgebouwd.

Als kind was ik een echte lekkerbek. Ik at alles, keek altijd mee in de keuken, en vond het heerlijk om te koken voor anderen. Maar in mijn tienerjaren verschoof die onschuldige liefde voor eten naar iets veel strakkers en strengers. Gezellig tafelen maakte plaats voor regels. Goed of slecht. Mag wel, mag niet.

In de jaren die volgden verloor ik mezelf in voedseltrends, gezondheidsdogma’s en een eindeloze zoektocht naar hoe ik mijn lichaam “zo efficiënt mogelijk” kon voeden. Ik sportte veel, leerde veel over voeding, en wist precies wat mijn lichaam technisch gezien nodig had – maar raakte steeds verder verwijderd van wat het emotioneel, mentaal en creatief nodig had.

Dat veranderde in 2019, toen ik een pauze nam van mijn werk in de media en een maandje ging koken in Florence. Die maand voelde als thuiskomen. Niet alleen in de keuken, maar in mijn lijf. Ik was voor het eerst in jaren niet bezig met hoeveel koolhydraten er in mijn bord zaten – maar met de textuur van pasta en of die klopte bij de saus.

Mijn chef keek me op een dag aan en vroeg: “Flo, wil je de koksopleiding niet afmaken?”
En zo geschiedde. Ik keerde terug naar Florence en volgde de opleiding tot chef.

Ik vond daar niet alleen mijn creativiteit terug, maar ook mijn zachtheid. Door het werken met ingrediënten, het ritme van koken, het leren begrijpen van processen en smaken, begon ik ook weer te genieten van mezelf. Mijn relatie met eten – en met mijn lijf – begon langzaam te helen. Ik sportte nog steeds, maar met meer plezier. Alles begon te stromen.

Na mijn terugkomst in Nederland combineerde ik werk in de reclamewereld met een paar dagen per week in de keuken – als privéchef of in restaurants. En toch belandde ik opnieuw in de ratrace die ik dacht te hebben verlaten. Tot het lichaam ingreep. In 2022 moest ik onder het mes – eerst voor mijn knie, toen voor mijn rug – en werd ik letterlijk gedwongen om stil te staan.

Die periode, hoe zwaar ook, veranderde alles.
Ik moest niet alleen fysiek revalideren, maar ook mentaal. Ik keek naar mijn patronen, mijn overtuigingen, mijn tempo. En ik leerde weer écht zorgen voor mezelf – op alle vlakken.

In die tijd begon ook iets anders te dagen: hoe absurd veel ruis er is rondom voeding, gezondheid en zelfzorg. Hoe moeilijk het is om jezelf te horen, laat staan te vertrouwen, in een wereld die voortdurend tegen je schreeuwt hoe het moet.

En toen ontstond Flouré.
Een plek waar ik alles wat ik geleerd heb mag verzamelen en delen. Niet als expert, maar als gids. Via recepten. Via workshops. Via eerlijke woorden. Een digitale tafel waar je mag aanschuiven – zoals je bent.

Geen regels. Geen perfectie. Wel aandacht, voeding, zachtheid, en een beetje magie.